تخم گذاری:

كمي بعد از بلوغ كامل ، پروانه ماده تخمهايش را بر روي گياهي مي گذارد كه بعدا" مورد تغذيه لاروها قرار مي گيرد وبسیار مواظب است که این تخمها را در جایی قرار دهد که وقتی نوزادها یش از آن بیرون آمدندگیاه مورد نیاز را در کنار خود بیابند هر پروانه ماده حدود 400 تا 600 تخم می گذارد اين تخمها بسيار كوچك هستند اما بسیار سفت اند.این به ان معناست که آن ها می توانند در آب و هوای(شرایط) بد زنده بمانند.

.تخم ها کوچک ، کروی ، بیضی و تا حدی کشیده اند؛بارنگ های متنوع؛از جمله از زرد ، آبي خالص ، انواع قرمز تيره تا سياه مي باشند.برای مثال تخم کرم ابریشم بیضی شکل بوده و اندازه آن متفاوت و دارای منافذی جهت تنفس است.بعد از عمل تخمگذاري ، تخمها توسط يك ماده چسبناك نامحلول در آب پوشيده مي شوند ؛ هدف از اين پوشش اتصال تخم ها به ساقه ها و برگهاي گياهان است.هر گونه فقط از گونه ی گیاه خاصی یا از گونه های گروه وابسته ی نزدیک به آن تغذیه می کند.

دوران لاروی:

– بخش اعظم و پیچیده ترین دوران زندگی کرم ابریشم دوران لاروی می باشد دوره ی لاروی پروانه های كوچك تر یك هفته است؛ د رحالی كه این دوره در انواع بزرگ تر، دو سال و گاه حتی بیشتر از آن است.

در پروانه جنین به صورت رشد نیافته‌ای از تخم درمی‌آید و در ظاهر به کرم های حلقوی می‌ماند و به این مرحله از زندگی پروانه دوران لاروی می گویند. لارو براي بيرون آمدن از تخم از آرواره هاي جوانش استفاده مي كند و از اين تخم كه كمي بزرگتر از سر سوزن است لاروي خارج مي شود كه به سختي قابل مشاهده است ؛ از اين به بعد لارو با ولع باورنكردني شروع به خوردن مواد گياهي اطرافش مي كند . نوزاد بیشتر پروانه ها و بیدها گیاه خوارند.چندگونه گوشت خوارند؛از شته ها و حشرات فلس دار تغذیه می کنند. اگر چه اين لارو به شدت تغذيه مي كند ، اما در اندازه آن تغييري صورت نمي گيرد. فقط به وزن او افزوده می شود. پر خوری کرم نوزاد به این دلیل است که می خواهد تا قدرت دارد در بدن خود چربی ومواد غذایی ذخیره کند .همین ذخیره غذایی است که کم کم رشد بالها پاها شاخکها و سایر اعضای بدنش را تأمین می کند .

همین که پوست یا پوشش جانور کوچک می شود می ریزد یا پوست اندازی می کند .پوششی که زیر پوشش قدیمی تشکیل شده است ،نرم و برای تطابق یا افزایش رشد بزرگ می شود.به طور متوسط پنج یا شش بار پوست اندازی اتفاق می افتد_هرچند برخی گونه ها ممکن است تا بیست بارر پوست اندازی کنند.

بعد از اين پوست اندازيها ، خصوصيات لارو بالغ كاملا" ظاهر مي شود ؛ سرلارو گرد بوده و دو لكه كوچك و برآمده سياه ، مانند دو چشم در هر طرف قابل مشاهده است . دهانش با دهان حشره بالغ ( پروانه) متفاوت مي باشد و داراي برآمدگي است كه از آن رشته هاي ابريشمي ترشح مي شود.

بدن لارو به دوازده حلقه يا بند شبيه به هم تقسيم شده كه در همه آنها به جز سه بند اول يك روزنه وجود دارد. هوا از اين روزنه ها وارد لوله هاي تنفسي مي شود. هشت جفت پا به زير بدن متصل است كه به لارو كمك مي كند تا حركت كند . همه لاروها داراي دو نوع پا مي باشند : سه جفت اول مخروطي و بند بند بوده و داراي يك پنجه انتهايي هستند، كه پاهاي حقيقي پروانه ، بعدا" از آنها به وجود مي آيند. پاهاي ديگر ، غشايي يا كاذب نام دارند؛ اين پاها شبيه استوانه هاي لوله اي بزرگي مي باشد كه در انتهاي آنها يك سري قلابهاي ظريف وجود دارد. او قادر است اين پاهاي كاذب را در همه جهات بگرداند و آنها را بيرون آورده يا به داخل بدن بكشد . اين پاهاي كاذب در پروانه ها بطور كامل ناپديد مي شوند.

بدن بعضي از لاروها كاملا برهنه است، اما بدن بسياري از آنها توسط موهاي نرم و زبر و برآمدگي هايي پوشيده شده است.

پروانگان مخصوصا در دوره لاروي غرائز شگفت انگيزي از خود نشان مي دهند. بيشتر آنها به تنهايي بر روي گياهان مختلف ، داخل ساقه ها يا درون ميوه و گلها زندگي مي كنند .بعضي ها با پيچاندن يك برگ يا " دوختن " چند برگ توسط نخهاي ابريشمي براي خود پناهگاه مي سازند. عده ديگري براي خود پيله ابريشمي مي بافند . دسته اي از لاروها بصورت گروهي يا خانوادگي براي خود پيله ابريشمي مي بافند. دسته اي از لاروها بصورت گروهي يا خانوادگي در درون يك كيسه بزرگ ابريشمي زندگي مي كنند . دسته اي ديگر در يك " چادر" كه در چمنزار بر پا كرده اند ، بسر برده و پس از خوردن گياهان اطراف و تمام شدن آذوقه ، اردوگاهشان را بر هم زده و به محل جديدي نقل مكان مي كنند.

همه لاروها كم و بيش تارهاي فراوان ابريشمي مي بافند كه در ظرافت ، قدرت و رنگ با هم تفاوت دارند. رنگ تارها مي تواند سفيد ، زرد يا قهوه اي باشد . همه مي دانند كه كرم ابريشم از تارهايش براي ساختن پيله استفاده مي كند و در پيله تغيير شكل مي دهد ؛ همگان با ارزش اقتصادي اين پيله ها براي بافتن پارچه هاي ابريشمي واقف مي باشند ولي بايد بدانيم كه بسياري از گونه ها چنين پيله اي نمي سازند و از تارهاي ابريشمي خود براي كشيدن و محكم كردن برگها ( جهت پنهان شدن در زير آن ) يا ساختن پناهگاهشان استفاده مي كنند.

در مواقعي كه يك لارو توسط باد از روي درخت مي افتد ، سرعت خود را با تنيدن يك رشته ابريشمي ، كم مي كند و سپس در موقع مناسب توسط همان رشته دوباره به روي درخت بر مي گردد ؛ به همين صورت اگر خطري او را تهديد كند خود را از روي شاخه يا برگي كه روي آن قرار گرفته پايين

انداخته ، به تار ابريشمي آويزان مي شود و به آرامي بر روي زمين فرود مي آيد .

آیا می دانید:اولین وعده(غذا)ی کرم ایریشم پوست تخم اوست بعضی از کرم های ابریشم دیگر حشرات را می خورند به عنوان مثال شته ها را.تعدا خیلی کمی از آن ها حتی خون آشام اند که می توانند یکدیگر را بخورند!جال است بدانیدکه کرم های ابریشم در ۵۶ روز ۸۶ هزار برابر وزن خود غذا می خورند

کوچ:

همانند بیشتر ما پروانه ها واقعا از هوای سرد بیزارند(متنفرند).درواقع بیشتر آن ها در پاییز می میرند.بعضی از آن ها مکان های را پیدا می کنند تا برای فصل زمستان پناه ببرند.بقیه به مکان های گرم تر پرواز می کنند جای که آن ها بتوانند تا بهار زنده بمانند.این کوچ(مهاجرت) نامیده می شود.

راز نهفته در پس مهاجراتهای طولانی پروانه ها که گاه مسافتهایی به طول چهار هزار و ۸۰۰ کیلومتر را بدون گم کردن مسیر طی می کنند توسط دانشمندان کشف شد.

محققان معتقدند این حشرات زیبا با کمک قطب نمایی بیولوژیکی درونی که به آنها امکان احساس میدان مغناطیسی زمین را خواهد داد می توانند مسیر درست را در طولانی ترین مسافتها بیابند.

در گذشته احتمال داده می شد پروانه ها با استفاده سلولهای حساس به نور در شاخکهایشان از جهت خورشید برای یافتن مسیر خود استفاده می کنند اما این فرضیه نمی توانست نحوه سفر آنها را در تاریکی شب توضیح دهد

اکنون بیولوژیستها در دانشگاه ماساچوست دریافته اند مغز پروانه ها دارای یک جفت مولکول است که مشابه یک قطب نما نسبت به میدان مغناطیسی حساس بوده و این حشرات می توانند از اطلاعات این دو مولکول به همراه اطلاعات به دست آمده از جهت خورشید برای مسیر یابی استفاده کنند.

به گفته دانشمندان پروانه ها از جمله پروانه های شهریار مسافتهای بسیار طولانی را با توانایی قابل توجه یافتن آسان مسیر درست طی می کنند.

در واقع سیستم قطب نمای مغز پروانه ها به عنوان سیستم پوششی ردیاب خورشیدی در شبها برای یافتن مسیر به کمک این حشرات می آید.

مهاجرت پروانه های شهریار یکی از زیباترین پدیده های طبیعی در تمام کره زمین است اما تعداد این حشرات زیبا با کاهشی چشمگیر مواجه شده است.

پروانه ها معمولا در شرق آمریکا و جنوب شرق کانادا تابستان خود را سپری کرده و سپس برای گذراندن زمستان به سوی کوهستان "میچوکان" در مرکز مکزیک پرواز می کنند

کادر مستطیل:پروانه ی دریاسالار نمی تواند در هوای سرد زنده بماند.آن ها اغلب 100 مایل مسافرت می کنند تا مکان های گرم تر برای صرف کردن زمستان پیدا کنند.

عجیبترین سفر،کوچ پروانه ی مونارک است.این پروانه در شما دوردست کانادا پرورش می یابدولی برای گذراندن زمستان به جنوب در قسمت هایی از کالیفرنیا و مکزیک پرواز می کند.این فاصل ای تقریبا 2000 مایلی است. آن ها حتی می توانند از اقیانوس اطلس به اروپا بگذرند.2500 مایل بدون توقف پرواز کنند.

تغذیه ی پروانه:

پروانه ها تا وقتی که به صورت کرم زندگی می کنند از آرواره های خود برای جویدن برگ نباتات استفاده می نمایند. ولی چون پروانه شوند فقط مي‌توانند از مايعات تغذيه كنند چرا كه در دهان خود بخش‌هاي جونده ندارندو آرواره آن ها به خرطوم تغییر شکل داده است پس غذاي آنها به طور عمده شهد گل‌ها است اما استثنائی هم در بین آنها دیده می شود مانند " پروانه ارغوانی" که از آب گل آلود مرداب ها تغذیه می کند.انواع دیگر از پروانه ها میوه های فاسد و حتی مدفوع حیوانات را می خورندو البته میوه اژدها، پرتقال، موز وگریپ فروت از غذاهای مورد علاقه پروانه‌ها هستند. هنگامی که پروانه ها تغذیه نمی کنند زبان خود را به صورت حلقوی می پیچند. بعضی از پروانه ها زبانی به درازای بدن خود دارند. بعضی از پروانه ها هیچگاه غذا نمی خورند.به خاطر آنکه بیشتر از یک روز زنده نمی مانند.آن ها به وسیله ی انرژی که در زمانی که کرم ابریشم بوده اند ذخیره کرده اند زنده می مانند.

بال پروانه ها

زیـبـایـی پـروانـگـان بـسـتـگـی کـامـل بـه بـال هـای رنـگـارنـگ آنـان دارد. بـال هـا بـسـیـار نـرم هـسـتـنـد وشـباهت کاملی به مخمل دارند. چون با دست آنها را لمس کنیم ، به صـورت گـرده روی انـگـشـتـان مـا اثـر مـی گـذارنـد. وایـن گـرده هـا، مـتـنـاسـب بـا بال انواع پروانه ها، به رنگهای بنفش ، طلایی ، ارغوانی ورنگ های دیگر هستند. تماشای این گـرده هـا از زیـر مـیـکـروسـکـوپ ، آدمـی را غـرق در اعـجـاب مـی کـند؛ زیرا هر یک از آنها در عین حال که بسیار ریز هستند، دارای دانه های بسیار منظمی هستند که به یکدیگرجفت شده اند. اگـر ایـن گـرد وغـبـار را بـه کـلی از سـطـح بـال هـا جـدا کـنـیـم ، بال هایشان بی رنگ ومانند شیشه یا طلق ، نازک وشفاف به نظر می رسد.

اصطلاح پولک بالان برمی گردد به پولک های ریزی که معمولا بال های نسبتا پهن غیر شفاف و غشایی این حشرات را می پوشاند.پولک ها معمولا سه گوشه اند یا به صورت مو های بلند تغییر شکل یافته اند که هر کدام به وسیله پایه ساقه مانندی به بال وصل است. روی هر بال پروانه بیشتراز100000پولک وجود داردآن ها به شکل ردیف های منظم روی بال قرار دارندبه طوری که هر ردیف بخشی از ردیف بعدی را مثل توفال کوبی روی پشت بام می پوشاند. در برخي از پروانه‌ها و بيدها اين پولك‌ها از ماده‌اي تشكيل شده است كه با تابش نور روي آنها رنگ زيبايي از خود منعكس مي‌كنند

از آنجایی که پولک ها فقط به کمک پایه ساقه مانند متصل هستند به آسانی جدا می شوند.این پولکهای جدا شده ذرات غبارمانندی را می سازند که وقتی سعی می کنید پروانه ای را بگیرید ، انگشتان شما را آلوده می سازد.

رنگ آمیزی پروانه ها و بیدها در بیشتر موارد مربوط به رنگدانه های موجود در پولک هاست.در برخی پولک بالان ، رنگ های مختلف زمانی حاصل می شوند که نو از خطوط ریز موازی نزدیک به هم ، انکسار پیدا می کند.

الگوی همسانی در پشت پروانه وجود دارد که پروانه هرگز نمی تواند ان را ببیند.ذرات به گونه ای منظم ترتیب یافته اند که الگوی دوبال کاملا یکسان هستند.اگرما اندازه ی این الگوها را با خط کش بسنجیم خواهید دید که هردوبال یکسان هستنند.تمام این مواارد دانش بی نهایت و قدرت نامحدود خداوند را نشان می دهند.با مشاهده ی این موارد باید خدا را به یاد آوریم و سپاسگزار او باشیم.